به گزارش مجله خبری نگار، برخی از داروها ممکن است بر خطر ابتلا به زوال عقل، از جمله زوال عقل مرتبط با سن، تأثیر بگذارند. مجله Naked Science تحلیلی را که توسط دانشمندان اروپایی انجام شده است، منتشر کرد که دادههای ۱۴ مطالعه بزرگ را پوشش میدهد. در مجموع، نمونه شامل ۱۳۰ میلیون نفر بود که حدود یک میلیون نفر از آنها مبتلا به زوال عقل بودند. محققان اثرات داروهای مختلف را بررسی کردند و عوامل خطر و روشهای کاهش احتمال بیماری را شناسایی کردند.
استاتینها و داروهای فشار خون بالا نتایج متناقضی را نشان دادهاند، به طوری که برخی خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش میدهند در حالی که برخی دیگر آن را کاهش میدهند. داروهای ضد روانپریشی که برای سرکوب توهم و هذیان استفاده میشوند و بنزودیازپینها که اغلب به عنوان آرامبخش و کمککننده خواب تجویز میشوند، با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط بودهاند. اثرات مشابهی با داروهای ضد افسردگی طولانی مدت یافت شده است، اگرچه استفاده کوتاه مدت دادههای مشابهی را به همراه نداشته است و نتیجهگیری برای این گروه از داروها مبهم است.
داروهای مورد استفاده برای درمان دیابت نوع ۲ نیز نتایج متفاوتی داشتهاند. به عنوان مثال، داروی کاهش دهنده قند خون پیوگلیتازون با افزایش خطر زوال عقل مرتبط دانسته شده است، اما سایر داروهای ضد دیابت چنین ارتباطی ندارند.
در میان داروهایی که خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش میدهند، محققان آنتیبیوتیکها، داروهای ضدالتهاب و برخی داروهای ضدویروسی مورد استفاده برای درمان تبخال را شناسایی کردند. تصور میشود که این داروها با مبارزه با ویروسها و باکتریهایی که میتوانند به مغز آسیب برسانند، به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک میکنند.
دانشمندان همچنین خاطرنشان کردند که واکسیناسیون میتواند احتمال ابتلا به زوال عقل را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. هر چه فرد بیشتر واکسینه شود، خطر ابتلا به این بیماری کمتر میشود. برخی مطالعات کاهش ده درصدی احتمال ابتلا به زوال عقل را ثبت کردهاند که بر اهمیت اقدامات پیشگیرانه در برابر افزایش تعداد موارد زوال عقل مرتبط با سن تأکید دارد.
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.